• slide-001
    “Εμπιστευτικότητα και αμεροληψία„
  • slide-001
    “Ευθυκρισία και ταχύτητα
    στην επίλυση των διαφορών„
  • slide-001
    “Δημιουργικότητα στην
    εξισορρόπηση συμφερόντων„
  • slide-001
    “Αποτελεσματικότητα και συνέπεια„
stoxoi-oddee sixnes-erotiseis kanonismoi-oddee
Είσοδος Διαιτητών – Διαμεσολαβητών

Ενεργητική ακρόαση: Όποιος έχει κάτι να πει, πρέπει και να ακούει.

 
 
Πηγή: http://www.zeit.de/karriere/2016-02/aktives-zuhoeren-kommunikation-verbesserung ZEITONLINEGmbH, Αμβούργο, Γερμανία
Μετάφραση: Φαίδρα Σφαντού, Φιλόλογος Γερμανικής Γλώσσας
Επιμέλεια: Μπερναντέτ Παπαβασιλείου-Σρέκενμπεργκ, Δικηγόρος - Διαπιστευμένη Διαμεσολαβήτρια, Συντονίστρια Τμήματος Διαμεσολάβησης ΟΔΔΕΕ, Εκπαιδεύτρια Διαμεσολαβητών CEDR
Όποιος ακούει ενεργητικά, επιτυγχάνει καλύτερα αποτελέσματα στις διαπραγματεύσεις. Αλλά η σωστή ακρόαση θέλει σκληρή δουλειά. Αυτό είναι που έχει σημασία.
96 % των ενηλίκων αναφέρουν στις έρευνες, ότι θεωρούν τους εαυτούς τους καλούς ακροατές. Η πραγματικότητα είναι συχνά διαφορετική. © dpa

Ο συγγραφέας ErnestHemingway είχε πει κάποτε ότι οι περισσότεροι άνθρωποι δε θα ακούσουν ποτέ. Γι’ αυτό, σύμφωνα με τις έρευνες το 96 % των ενηλίκων θεωρούν τον εαυτό τους καλούς ακροατές. Αλλά μελέτες δείχνουν, ότι συγκρατούμε μόνο το ¼ από όσα ακούμε. Δυστυχώς, οι συνομιλητές έχουν συχνά την εντύπωση ότι, απ’ όσα λέγονται είναι ακόμη λιγότερα όσα φτάνουν στον ακροατή.

Η καλή ακρόαση είναι θέμα εξάσκησης. Και αξίζει τον κόπο. Επειδή οι δεξιότητες επικοινωνίας γίνονται ολοένα και πιο σημαντικές στην επαγγελματική ζωή. Ο καθηγητής του Χάρβαρντ William Ury έχει ερευνήσει πόσο ευνοϊκά επιδρά η καλή ακρόαση σε καταστάσεις διαπραγμάτευσης. Κατά συνέπεια, οι καλοί ακροατές καταλήγουν πιο γρήγορα και πιο αποτελεσματικά σε μια επιτυχή διαπραγμάτευση απ’ ό,τι οι άνθρωποι που εστιάζουν κυρίως σε δικά τους επιχειρήματα. Λογικό, γιατί μόνο αν καταλαβαίνει κανείς τι σκέφτεται ο απέναντι και γιατί, αξίζει τον κόπο η προσπάθεια του να μεταπείσεις τον άλλον.

Μέσω μιας πραγματικής ακρόασης δημιουργείται ένας διαπροσωπικός δεσμός, διότι ο καθένας θέλει να ακουστεί και να κατανοηθεί. Είναι βασική προϋπόθεση για μια ανοικτή και προσανατολισμένη στη λύση συνεννόηση.
Ο ακροατής είναι ένας σιωπηλός κόλακας.

Ιμμάνουελ Καντ (Immanuel Kant) (1724 - 1804)
Ο Αμερικανός συγγραφέας Anthony Alessandra έχει προσδιορίσει τέσσερις τύπους ακροατών: Ο ένας θα ήταν αυτός που δεν δίνει σημασία. Σ’ αυτόν είναι ουσιαστικά δύσκολο να ασχοληθεί με άλλους ανθρώπους. Είναι μάλλον ένας εσωστρεφής τύπος. Το πρόβλημα είναι ότι αυτή η συμπεριφορά φαίνεται στους άλλους ως αγένεια ή απόρριψη. Επικοινωνία μπορεί να υφίσταται κυρίως σε πραγματικό επίπεδο.

Επίσης υπάρχει και ο επιλεκτικός ακροατής. Αυτός ο τύπος παρακολουθεί μάλλον επιφανειακά τα θέματα και τα επιχειρήματα σε μια συνομιλία. Όταν πρόκειται για λεπτομέρειες ή βαθύτερο νόημα, οι επιλεκτικοί ακροατές συνήθως αφαιρούνται. Μερικές φορές βρίσκονται με τις σκέψεις τους ήδη αλλού. Κάνουν λίγες ή καθόλου ερωτήσεις και δεν είναι σε θέση ή δεν επιθυμούν να μπουν στη θέση του συνομιλητή τους. Συχνά, οι επιλεκτικοί ακροατές ξεχνούν τα περισσότερα από όσα λέγονται.

Σχετικά με τις συγγραφείς
Για πάνω από 20 χρόνια η Paige R. Penland μιλά για χώρες, οργανισμούς, κοινωνικά και πολιτικά κινήματα. Έχει εκδώσει πάνω από 12 βιβλία, αμέτρητα άρθρα και αναρτήσεις ιστολογίου, και εργάζεται ως συγγραφέας και συντάκτης για μερικούς από τους μεγαλύτερους εκδοτικούς οίκους στις Ηνωμένες Πολιτείες. Η Catarina Specht είναι συγγραφέας και ανεξάρτητη δημοσιογράφος στο Βερολίνο.

Επίσης ο Alessandra εντοπίζει τον ακροατή που αξιολογεί. Αυτός ο τύπος καταβάλλει μεγάλες προσπάθειες για ακούσει καλά, αλλά ενώ ο άλλος εξακολουθεί να μιλάει, σκέφτεται ήδη μια αποτελεσματική απάντηση - γιατί αξιολογεί αμέσως τα λεγόμενα. Οι ακροατές που αξιολογούν είναι συνήθως πολύ καλοί στην κατανόηση αριθμών, γεγονότων και θεμάτων συζήτησης. Όποιος ανήκει σε αυτή την ομάδα, θα πρέπει να καταβάλλει προσπάθεια για να καταλάβει τι εννοεί ο άλλος και να προσπαθήσει να σεβαστεί την θέση του άλλου προσώπου και να την αποδεχτεί χωρίς προκαταλήψεις. Συγκεκριμένα, αυτό σημαίνει: να κάνει ερωτήσεις, να περιμένει για τις απαντήσεις και να έχει κατανόηση για τις ιδέες και των απόψεις, που είναι αντίθετες με τις δικές τους.

Τέλος, υπάρχει και ο ενεργητικός ακροατής. Αυτός ο τύπος δίνει στον συνομιλητή πλήρη προσοχή. Οι ενεργητικοί ακροατές «σταματούν» τον εσωτερικό μονόλογό τους, προσέχουν τον τόνο της ομιλίας, τη γλώσσα του σώματος και την επιλογή των λέξεων. Κάνουν ερωτήσεις, που τους βοηθούν να κατανοήσουν πραγματικά τον συνομιλητή τους. Οι ενεργοί ακροατές κρατούν τις πληροφορίες και τη σημασία τους συχνά πολύ καιρό και χρησιμοποιούν αυτή τη γνώση για να κρατούν ανοικτούς διαύλους επικοινωνίας. Το κοινωνικό τους περιβάλλον και οι συνεργάτες τους επωφελούνται από αυτή την επένδυση χρόνου και ενέργειας.

Οι περισσότεροι άνθρωποι παρεμπιπτόντως, δεν είναι ούτε το ένα ούτε το άλλο είδος. Πολύ περισσότερο, υποδηλώνεται μια βασική τάση και αλλάζει μεταξύ των τύπων, ανάλογα με την κατάσταση. Αλλά αν θέλει κανείς να κατανοεί καλύτερα τον άλλον και να γίνεται καλύτερα κατανοητός, τότε αξίζει τον κόπο να ακούσει ενεργητικά. Αλλά αυτό είναι δύσκολο. Επειδή οι περισσότεροι άνθρωποι έχουν την τάση να μιλούν πάρα πολύ για τον εαυτό τους.

Πρόσφατες μελέτες από νευρολόγους του Πανεπιστήμιου του Χάρβαρντ δείχνουν ότι, όταν μιλάμε ενεργοποιούνται οι ίδιες περιοχές του εγκεφάλου όπως στα υπαρξιακά θέματα της διατροφής, των οικονομικών και του σεξ. Από επιστημονική άποψη, ίσως δεν υπάρχει κάτι πιο ικανοποιητικό για τον εγκέφαλό μας από το να μιλάμε για τις πρόσφατες διακοπές, τα χόμπι ή τα παιδιά μας. Αντιστρόφως, αυτό σημαίνει ότι, αν δεν το σταματήσουμε ενεργητικά, θα προσπαθούμε αυτόματα να κυριαρχούμε σε κάθε συνομιλία.

Και όχι μόνο αυτό: Η ακρόαση είναι μια κουραστική, δύσκολη δουλειά. Ενώ μιλώντας, η ενέργεια απελευθερώνεται, ο ακροατής κουράζεται. Όσο πιο ενεργητικά ακούει κανείς, προσαρμόζεται στον ομιλητή και αποθηκεύει πληροφορίες, τόσο πιο έντονη είναι η πνευματική άσκηση.

Όποιος θέλει να γίνει καλύτερος ακροατής, πρέπει να περάσει από μια διαδικασία, η οποία είναι παρόμοια με μια αλλαγή του τρόπου διατροφής ή με την αλλαγή σε έναν αθλητικό τρόπο ζωής.